张可久·元
霖铃秋雨打空阶。
人坐益清齐。
门掩小蓬莱。
怕有客、寻真到来。
楼头碧远,
山眉青小,
口树挂苍苔。
且莫写离怀。
看隔水、芙蓉正开。
张可久·元
疏星淡月秋千院,
愁云恨雨芙蓉面。
伤情燕足留红残,
恼人鸾影闲团扇。
兽炉沉水烟,
翠沼残花片。
一行[1]写入相思传。
张可久·元
芳亭饮。
仙帷寝。
兰姬曾遗茱萸锦。
苍凫舄。
红鸾席。
烟林凝紫,
土花生碧。
忆忆。
张可久·元
别来时。
绿笺犹寄相思。
自当年、黄州人去,
不烦朱粉重施。
翠屏寒、秋凝古色,
朱奁空、影淡芳姿。
蝶抱愁香,
莺吟怨曲,
残红一片洗胭脂。
更谁汲、香泉菊井。
寂寞水仙祠。
西泠*、苔衣生满,
懒曳筇枝。
尚依依、月移疏影,
黄昏翠羽□差。
问丹砂、石涵坠井,
寻古寺、金匾题诗。
岁晚江空,
童饥鹤瘦,
匆匆舍此欲何之。
且重和,
四时渔唱,
象管写乌丝。
仙翁笑、梅花折得,
上闹竿儿。
张可久·元
冉冉轻云随杖屦。
重叠岚光,
花暗蒙蒙雨。
大耳胡僧同笑语。
苍苔石上松阴古。
亭角玉龙泉两股。
隔水招提,
依约闻钟鼓。
浴罢行吟披白羽。
张可久·元
花能语。
一枝香玉芳心吐。
芳心吐。
旧家姊妹,
若兰秦女。
荷枯柳倦鸳鸯浦。
相逢为我歌金缕。
歌金缕。
文游台上,
浅云疏雨。
张可久·元
潋滟晴光动碧虚。
一方清镜照诗*。
□□玉尘三三法,
水漾金鳞六六鱼。
红舍利,
白芙蕖。
尽教妆点老僧居。
夜深飞过西湖去,
夺取小龙明月
张可久·元
美人歌舞竞湖中。
秋镜簇春红。
载酒船来,
洗花雨过,
清似水晶宫。
御罗单扇题新字,
争看蕺山翁。
石上棋残,
松边曲破,
策马入樵风。
张可久·元
有书来问讯,
算忘了,
若耶溪。
想命被文魔,
情因酒困,
心为花迷。
东西。
百年过半,
玉堂人、久矣隔云泥。
锦树莺嘲蝶弄,
翠萝鹤怨猿啼。
凄凄。
江远暮山低。
梅屋□幽栖。
喜陶公无钱,
坡公不饮,
庄子无妻。
玻璃。
碧湖秋水,
为几声、渔唱住苏堤。
白发老将至矣,
青山归去来兮。
张可久·元
画船来向高沙驻。
便上蹑探梅吟屦。
对金山有玉娉婷,
两点愁峰眉聚。
倚西风目断行云,
懒唱大江东去。
借中郎爨尾冰弦,
记老杜曾游此处。
张可久·元
一冬不见梅花面,
天意可怜人。
晓来如画,
残枝缀粉,
老树生春。
山僧高卧,
松炉细火,
茅屋衡门。
冻河堤上,
玉龙战倒,
百万残鳞。
张可久·元
塔拥平山银瓮小。
老衲殷勤,
说与游人道。
劫火残灰填翠沼。
断阶花隐双龙爪。
藤压荒篱蟠桧老。
井塌青苔,
满地棘针草。
**悲风生木杪。