卢纶·唐
妾年初二八,
两度嫁狂夫。
薄命今犹在,
坚贞扫地无。
卢纶·唐
晓日照楼船,
三军拜峡前。
白云随浪散,
青壁与城连。
万岭岷峨雪,
千家橘柚川。
还知楚河内,
天子许经年。
卢纶·唐
同作金门献赋人,
二年悲见故园春。
到阙不沾新雨露,
还家空带旧风尘。
杂花飞尽柳阴阴,
官路逶迤绿草深。
对酒已成千里客,
望山空寄两乡心。
出关愁暮一沾裳,
满野蓬生古战场。
孤村树色昏残雨,
远寺钟声带夕阳。
谁怜苦志已三冬,
却欲躬耕学老农。
流水白云寻不尽,
期君何处得相逢。
卢纶·唐
五色香幢重复重,
宝舆升座发神钟。
薝卜名花飘不断,
醍醐法味洒何浓。
九天论道当宸眷,
七祖传心合圣踪。
愿比灵山前世别,
多生还得此相逢。
卢纶·唐
五侯轩盖行何疾,
零陵太守登车日。
零陵太守泪盈巾,
此日长安方欲春。
虎府龙节照岐路,
何苦愁为江海人。
彼方韶景无时节,
山水诸花恣开发。
客投津戍少闻猿,
雁过潇湘更逢雪。
郡斋无事好闲眠,
粳稻油油绿满川。
浪里争迎三蜀货,
月中喧泊九江船。
今朝小阮同夷老,
欲问明年借几年。
卢纶·唐
清秋来几时,
宋玉已先知。
旷朗霞映竹,
澄明山满池。
葺桥双鹤赴,
收果众猿随。
韶乐方今奏,
云林徒蔽亏。
卢纶·唐
高高华亭,
有鹤在屏。
削玉点漆,
乘轩姓丁。
暮云冥冥,
双垂雪翎。
晨光炯炯,
一直朱顶。
含音俨容,
绝粒遗影。
君以为真,
相期缑岭。
卢纶·唐
弱龄诚昧鄙,
遇胜惟求止。
如何羁滞中,
得步青冥里。
青冥有桂丛,
冰雪两仙翁。
毛节未归海,
丹梯闲倚空。
逍遥拟上清,
洞府不知名。
醮罢雨雷至,
客辞山忽明。
山明鸟声乐,
日气生岩壑。
岩壑树修修,
白云如水流。
白云消散尽,
陇塞俨然秋。
积阻关河固,
绵联烽戍稠。
五营承庙略,
四野失边愁。
吁嗟系尘役,
又负灵仙迹。
芝朮自芳香,
泥沙几沉溺。
书此欲沾衣,
平生事每违。
烟霄不可仰,
鸾鹤自追随。
卢纶·唐
积雨暮凄凄,
羁人状鸟栖。
响空宫树接,
覆水野云低。
穴蚁多随草,
巢蜂半坠泥。
绕池墙藓合,
拥溜瓦松齐。
旧圃平如海,
新沟曲似溪。
坏阑留众蝶,
欹栋止群鸡。
莠盛终无实,
槎枯返有荑。
绿萍藏废井,
黄叶隐危堤。
闾里欢将绝,
朝昏望亦迷。
不知霄汉侣,
何路可相携。
卢纶·唐
瘴海寄双鱼,
中宵达我居。
两行灯下泪,
一纸岭南书。
地说炎蒸极,
人称老病馀。
殷勤报贾傅,
莫共酒杯疏。
卢纶·唐
五老正相寻,
围棋到煮金。
石摧丹井闭,
月过洞门深。
猿鸟三时下,
藤萝十里阴。
绿泉多草气,
青壁少花林。
自愧非仙侣,
何言见道心。
悠哉宿山口,
雷雨夜沈沈。
卢纶·唐
得接西园会,
多因野性同。
引藤连树影,
移石间花丛。
学就晨昏外,
欢生礼乐中。
春游随墨客,
夜宿伴潜公。
散帙灯惊燕,
开帘月带风。
朝朝在门下,
自与五侯通。