戴复古·宋
几山兼几水,
更有几烟霞。
不立仙人宅,
都为释氏家。
宾秋多少雁,
报晓一双鸦。
有此山林胜,
如何在海涯。
戴复古·宋
识得庆云和尚,
不痴自号痴翁。
此老端如五老,
高出庐阜诸峰。
戴复古·宋
读儒书五千卷,
通禅门八万条。
宴坐万杉林下,
四旁风雨萧萧。
戴复古·宋
檥棹河梁畔,
推篷得句新。
云为山态度,
水借月精神。
密树藏飞翮,
平波见跃鳞。
饥年村落底,
也有醉归人。
戴复古·宋
扁舟何处泊,
沙渚夕阳边。
远浦横鱼网,
高山起烧烟。
客行今老矣,
秋思日凄然。
且复开怀抱,
囊中有酒钱。
戴复古·宋
野人何得以诗鸣,
落魄骑驴走帝京。
白发半头惊岁月,
虚名一日动公卿。
颇思湖上春风约,
不柰楼头夜雨声。
柳外断云筛日影,
试听幽鸟话新晴。
戴复古·宋
识得潮阳钟子洪,
今人可想古人风。
文章有气吞馀子,
天地无情负此翁。
问舍求田非细事,
参禅学佛见新功。
欲知别后真消息,
莫惜频书寄海鸿。
戴复古·宋
帝里风光二月新,
西湖几队踏青人。
杏花时节偏饶雨,
杨柳门墙易得春。
或是或非尘里事,
无穷无达醉中身。
五陵年少夸豪举,
寂寞诗家戴叔伦。
戴复古·宋
一秋无便寄平安,
新雁声声报早寒。
昨夜检衣开故箧,
去年家信把来看。
戴复古·宋
扁舟几度到南昌,
东望家山道路长。
醉里不知身是客,
故人多处亦吾乡。
戴复古·宋
劳生百计不如闲,
合把人间比梦间。
天与老夫供享用,
一楼风月两屏山。
戴复古·宋
小楼题了又还题,
一段风流在水西。
白鸟飞来知乡背,
青山元自有高低。