宋之问·唐
家住嵩山下,
好采旧山薇。
自省游泉石,
何曾不夜归。
宋之问·唐
羽客笙歌此地违,
离筵数处白云飞。
蓬莱阙下长相忆,
桐柏山头去不归。
宋之问·唐
家临清溪水,
溪水绕盘石。
绿萝四面垂,
褭褭百馀尺。
风泉度丝管,
苔藓铺茵席。
传闻颍阳人,
霞外漱灵液。
忽枉岩中翰,
吟望朝复夕。
何当遂远游,
物色候逋客。
宋之问·唐
下嵩山兮多所思,
携佳人兮步迟迟。
松间明月长如此,
君再游兮复何时?
宋之问·唐
代业京华里,
远投魑魅乡。
登高望不极,
云海四茫茫。
伊昔承休盼,
曾为人所羡。
两朝赐颜色,
二纪陪欢宴。
昆明御宿侍龙媒,
伊阙天泉复几回。
西夏黄河水心剑,
东周清洛羽觞杯。
苑中落花扫还合,
河畔垂杨拨不开。
千春万寿多行乐,
柏梁和歌攀睿作。
赐金分帛奉恩辉,
风举云摇入紫微。
晨趋北阙鸣珂至,
夜出南宫把烛归。
载笔儒林多岁月,
襆被文昌佐吴越。
越中山海高且深,
兴来无处不登临。
永和九年刺海郡,
暮春三月醉山阴。
愚谓嬉游长似昔,
不言流寓欻成今。
始安繁华旧风俗,
帐饮倾城沸江曲。
主人丝管清且悲,
客子肝肠断还续。
荔浦蘅皋万里馀,
洛阳音信绝能疏。
故园今日应愁思,
曲水何能更祓除。
逐伴谁怜合浦叶,
思归岂食桂江鱼。
不求汉使金囊赠,
愿得佳人锦字书。
宋之问·唐
玉树朝日映,
罗帐春风吹。
拭泪攀杨柳,
长条宛地垂。
白花飞历乱,
黄鸟思参差。
妾自肝肠断,
傍人那得知。
宋之问·唐
仙媛乘龙日,
天孙捧雁来。
可怜桃李树,
更绕凤凰台。
烛照香车入,
花临宝扇开。
莫令银箭晓,
为尽合欢杯。
宋之问·唐
王子宾仙去,
飘飖笙鹤飞。
徒闻沧海变,
不见白云归。
天路何其远,
人间此会稀。
空歌日云幕,
霜月渐微微。
宋之问·唐
直事披三省,
重关闭七门。
广庭怜雪净,
深屋喜炉温。
月幌花虚馥,
风窗竹暗喧。
东山白云意,
兹夕寄琴尊。
宋之问·唐
粉席秋期缓,
针楼别怨多。
奔龙争度日,
飞鹊乱填河。
失喜先临镜,
含羞未解罗。
谁能留夜色,
来夕倍还梭。
宋之问·唐
香岫悬金刹,
飞泉届石门。
空山唯习静,
中夜寂无喧。
说法初闻鸟,
看心欲定猿。
寥寥隔尘市,
何异武陵源。
宋之问·唐
梵宇出三天,
登临望八川。
开襟坐霄汉,
挥手拂云烟。
函谷青山外,
昆池落日边。
东京杨柳陌,
少别已经年。