张孝祥·宋
漠漠飞来双属玉。
一片秋光,
染就潇湘绿。
雪转寒芦花蔌蔌。
晚风细起波纹縠。
落日闲云归意促。
小倚蓬窗,
写作思家曲。
过尽碧湾三十六。
扁舟只在滩头宿。
张孝祥·宋
画戟游闲刀入鞘。
安石榴花,
影落红栏小。
似劝先生须饮釂。
枕中鸿宝微传妙。
衮衮锋车还急诏。
满眼潇湘,
总是恩波渺。
归去槐庭思楚峤。
觚棱月晓期分照。
张孝祥·宋
罨画楼前初立马,
隔帘笑语相亲。
铅华洗尽见天真。
衫儿轻罩雾,
髻子直梳云。
翠叶银丝簪末利,
樱桃淡注香唇。
见人不语解留人。
数杯愁里酒,
两眼醉时春。
张孝祥·宋
试问宜楼楼下竹,
年来应长新篁。
使君五岭又三湘。
旧游知好在,
熟处更难忘。
尚念论心舒歗否,
只今湖海相望。
遥怜阴过酒尊凉。
举觞须酹我,
门外是清江。
张孝祥·宋
试问梅花何处好,
与君藉草携壶。
西园清夜片尘无。
一天云破碎,
两树玉扶疏。
谁昭华吹古调,
散花便满衣裾。
只疑幽梦在清都。
星稀河影转,
霜重月华孤。
张孝祥·宋
秩秩宾筵,
玉潭春涨玻璃满。
旆霞风卷。
可但长安远。
夏木成阴,
路袅薰风转。
空留恋。
细吹银管。
别意随声缓。
张孝祥·宋
长怀望断,
关塞莽然平。
征尘暗,
霜风劲,
悄边声。
黯销凝。
追想当年事,
殆天数,
非人力,
洙泗上,
弦歌地,
亦膻腥。
隔水毡乡,
落日牛羊下,
区脱纵横。
看名王宵猎,
骑火一川明。
笳鼓悲鸣。
遣人惊。
念腰间箭,
匣中剑,
空埃蠹,
竟何成。
时易失,
心徒壮,
岁将零。
渺神京。
干羽方怀远,
静烽燧,
且休兵。
冠盖使,
纷驰骛,
若为情。
闻道中原遗老,
常南望,
羽葆霓旌。
使行人到此,
忠愤气填膺。
有泪如倾。
张孝祥·宋
四到蕲州,
今年更是逢重九。
应时纳祐。
随分开尊酒。
屡舞婆娑,
醉我平生友。
休回首。
世间何有。
明月疏疏柳。
张孝祥·宋
绮燕高张,
玉潭月丽玻璃满。
旆霞行卷。
无复长安远。
夏木阴阴,
路袅薰风转。
空留恋。
细吹银管。
别意随声缓。
张孝祥·宋
萱草榴花,
画堂永书风清暑。
麝团菰黍。
助泛菖蒲醑。
兵辟神符,
命续同心缕。
宜欢聚。
绮筵歌舞。
岁岁酬端午。
张孝祥·宋
佳人绝妙。
不惜千金频买笑。
燕姹莺娇。
始遣清歌透碧霄。
主人好事。
更倒一尊留客醉。
我醉思家。
月满南池欲漾花。
张孝祥·宋
一尊留夜。
宾蜡烘帘光激射。
冻合铜壶。
细听冰帘夜剪酥。
清愁冉冉。
酒唤红潮登玉脸。
明日重看。
玉界琼楼特地寒。